Na een nachtje gewerkt te hebben, direct naar Meerburg voor een thuiswedstrijd van onze JO9-1.

Ik voelde al dat mijn keel ging tegensputteren, U kent dat wel, dat rauwe gevoel, al was je keel behandeld met een soort schuurpapier.

Daarom besloten om Remi de bespreking te laten doen, zodoende kon ik mijn keel wat rust gunnen, althans dat hoopte ik.

Alle spelers zaten na omgekleed te hebben rustig op een rijtje te wachten toen ik binnenkwam, maar er hing iets vreemd in die kleedkamer, kon niet zeggen dat het er fris rook!

Bleek dat er een speler een open verbinding had gemaakt met zijn spijsverteringskanaal, mijn hemel! Dat er zo’n lucht uit zo’n klein ventje kan komen!

Ik besloot daarom om de ruimte snel te verlaten, om vervolgens na een korte periode weer terug te gaan, alle spelers zaten nog precies zo, als toen ik de ruimte verliet, en ja, nog steeds een hing er die stinklucht!

Kijk! En dat maakt dat het een echt team is, dat men niet wegloopt voor elkaars winderigheden, maar dat gewoon accepteert!

Tegenstander van deze Zaterdag, die trouwens perfect weer bood, was FC Groeneweg, en bij winst zou onze F1 zeker winterstopkampioen zijn, oftewel herfstkampioen of Herbstmeister.

En zoals elke wedstrijd trok ook onze F09-1 snel de wedstrijd naar zich toe, wederom kans op kans, maar er leek iets in het team te sluipen, zenuwen, onzekerheid, of gewoon gemakzucht?

In ieder geval het liep niet echt zoals voorheen, nu maakte Groeneweg het ons best moeilijk, stonden goed compact en was moeilijk doorheen te komen.

Totdat Groeneweg, die een snelle spits had uitbrak, en na enig gerommel voor ons doel, lukte het Groeneweg om de 0-1 te maken, dit hadden we aan onszelf te danken, als je jezelf niet beloond….

Met deze stand gingen we ook naar de kleedkamer, alwaar de lucht gelukkig al was opgeklaard.

Daar moesten we even aan wennen! Achterstaan in de rust, wij als begeleiding gaven aan dat we allerminst tevreden waren en de tweede helft? Dat moest beter!

En ja, de tweede helft was echt beter, al duurde het nog vrij lang voordat we de bevrijdende gelijkmaker konden maken, Jeppe maakte die door een mooi afstandschot.

En nu doordrukken, de tijd was in ons nadeel, zoveel was er niet meer, maar onze Scott wist de bevrijdende 2-1 te maken, en direct daarna Manu, met een keihard schot in de linkerhoek, en zo wist onze F1 veerkracht te tonen, door te blijven voetballen, en de hoop niet op te geven.

En zo, kon ook deze wedstrijd winnend afgesloten worden met een imposante competitiestand 18 punten uit 6 wedstrijden, en met slechts 4 doelpunten tegen en maar liefst 32 voor.

En dat mocht best gevierd worden in de kleedkamer (zie foto’s), kinderchampagne, lekkere hapjes door de moeder van Manu geregeld.

Eenmaal thuis vroeg mijn vrouw hoe het was gegaan, antwoord geven kon ik niet, mijn stem was nu helemaal verdwenen door de verkoudheid en kon met een vreemd piepend stemmetje zeggen; best aardig al was het soms billenknijpen!

En zo kon Andre B. eindelijk naar bed, Finn,Yvo,Cees,Stijn,Manu,Scott,Thijmen,Cas en Jeppe hebben toch maar geflikt!

Impressie

https://youtu.be/J7U9DN8gctE