Cookie beleid Meerburg

De website van Meerburg is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

De Wens.

De Wens.

12 oktober 2014 0:45


Weer een week voorbij die wat betreft Oranje afgelopen vrijdag in het teken stond van vechten tegen een muur.

Was het tijdens de WK in Brazilie de scheidsrechter die Bruno Martins Indi  middels schuim uit zijn spuitfles irriteerde door dit op zijn schoenen te spuiten, afgelopen Vrijdag was Arjen Robben aan de beurt.

De scheids spoot een lading schuim op de bal net voordat er een vrije trap door Oranje genomen moest worden, ook Arjen was daardoor geïrriteerd.

Wat zou er gebeuren als we bij de pupillen dit soort schuim gaan gebruiken? Dit in de vorm van slagroom!

Afgelopen Dinsdagavond moest het dan gebeuren, de vermeende infiltratie in het Meerburg bestuur.

Tijdens het bestuurs overleg die avond  zou ik mijn opwachting maken, weliswaar geheel onherkenbaar.


Een stukje voorgeschiedenis

Ieder mens heeft wel eens de wens om ergens bij te horen, dus besloot ik vorig  seizoen een charme offensief richting de drie musketiers waarna  herhaaldelijke pogingen om bij die groep te gaan behoren allemaal mislukten.


Daarna kreeg ik de behoeft om te infiltreren in het Meerburg bestuur, maar daar kom je als eenvoudig F trainer niet zomaar binnen.


Daar moest een representatief voorkomen aan te pas komen, zodoende op aanraden van mijn vrouw zou ik in vermomming gaan om aan die wensen te voldoen.


De voorbereiding

Weten hoe lang het duurt om van de kantine naar de parkeerplaats te lopen en terug, dit om in die tijd de medewerker die kantinedienst heeft voor een bepaalde tijd even weg te lokken.


Die tijd had ik afgelopen Zaterdag al gemeten, was in totaal 6 Minuten, dus in dat tijdstip moest het  allemaal gebeuren.


In die 6 Minuten moesten er veel gebeuren, omkleden in het toilet, pas gekocht maatpak ( twee voor de prijs van 1 ) uit Tiel aantrekken, nep snor op plakken en de pruik opzetten, nu had ik dat thuis al uitvoering uitgetest daar had ik maar 2 minuten voor nodig, maar in een vreemde omgeving? Je weet maar nooit hoe dat loopt!


Omdat ik de dienstdoende kantinemedewerkster die avond had gewezen op het laten branden van de autoverlichting van haar auto had ik dus 6 minuten de tijd om me om te kleden.


In de toilet snel omkleden, snor geplakt en pruik op liep ik richting de bestuurskamer met een dienblad met daarop een aantal kopjes met koffie, een paar koekjes en om de bestuursleden te verwennen een paar glaasjes met koffielikeur.


Eenmaal aangekomen bij de deur klopte ik, en hoorde ja! Binnen!


Met enigszins knikkende knieen en een bezwete bovenlip betrad ik het domein der bestuursleden.


Daar zaten ze! De groep waar ik zo graag deel van wilde uitmaken! Een mooie tafel, relaxte stoelen, uitzicht op veld 1 alwaar er een training van Meerburg 1 bezig was, kortom wat kon een bestuurder zich nog meer wensen?


Nu, zeker geen stoethaspel zoals ik die binnentrad, op moment dat ik de koffie voor de voorzitter op tafel wilde zetten gebeurde er iets!


De opplaksnor zakte bij elke beweging die ik maakte, en op het moment dat ik dus de koffie van de voorzitter op tafel zette, viel er voor mijn gevoel in slow motion mijn vers opgeplakte snor in de koffie van……. De voorzitter himself!


Waarop hij zich omdraaide en zei: Andre wat doe jij hier? En wat zie je er vreemd uit?

Ga je naar een gekostumeerd feestje?


Met wederom het schaamrood op de wangen zei ik: Ja hoe weet U dat!

Voor mijn werk, een teamuitje! Antwoorde ik stotterend,  ik moet me haasten zei ik , anders kom ik te laat.


Verdorie! Wat een afgang! Dacht ik bij mezelf terwijl ik snel richting mijn auto liep, pruik en pak nog aan, kwam ik oud spelers van de F1 van een paar seizoenen geleden  tegen die me vreemd aankeken, en nog riepen: He Andre! Het is nog geen carnaval!


In de auto naar huis  dacht ik bij mezelf dat het bestuur vooralsnog te hoog gegrepen zou zijn, wat rest is me nu voorlopig alleen bezig te houden met de F’ jes!


Ik weet mijn plek! Of toch niet?

Beste lezers dit is natuurlijk alleen Fictie.


Met fictie (Latijn: fictio, "vorming") wordt een verhaal of gedachtegang aangeduid, die zich hoofdzakelijk in de fantasie van de auteur of lezer afspeelt, van mij dus en ga nu echt over naar de orde van de dag.


Vandaag, Zaterdag 11 Oktober moest er weer gevoetbald worden door onze F1, die vind ik, het moeilijk heeft.


Wat is dat toch? Doordeweeks in de training klopt veel, de trainingen verlopen ook goed, alleen in de wedstrijden gaat het nog niet lekker.


Tegenstander VVNoordwijk, altijd moeilijk, en vandaag ook een voor de F1 een vroeg tijdstip.


Nadat ik een kleine rondleiding had gehad door de commissiedienst bij Noordwijk mbt de nieuw te bouwen sporthal, zochten we op de bouwplaats kleedkamer 3 op.


Nu gebeurd er in de kleedkamer met deze F1 nog helemaal niet veel! Ze kleden zich aan, gepraat word er nog niet veel, ik denk dan wel eens hoe kan ik de ban met die knapen wat breken?


Hoe zouden ze mij zien? Ben ik te streng? Verwacht ik misschien teveel van deze groep, vergelijk ik deze groep misschien teveel met andere groepen?


Of heeft deze groep misschien gewoon wat meer tijd nodig?


De wens is natuurlijk dat ook deze knapen het opeens doorhebben, van wat ik precies bedoel, we zijn natuurlijk aan het opleiden, dat heeft zijn tijd nodig.


Aanvang wedstrijd, waarbij Noordwijk wel het betere van het spel had, en ook wat brutaler speelde.


Vandaag stond Max als centrale verdediger, en bewaarde ik Teun H als wisselspeler om die in te zetten in de voorhoede.


Wat vooral geleerd moet worden dat we als speler eerder bij de bal zijn dan de tegenstander, we wachten teveel af, ook de omschakeling moet slimmer en sneller, ook qua positiespel kan en moet het beter.


We gingen rusten met een 3-1 achterstand, en daar zagen we in de rust weer een stukje gebrek van focus en concentratie.


Want op moment dat ik een korte bespreking gaf hadden de meeste spelers meer oog voor wat er op het andere veld gebeurde.


Ik wens dat de komende weken een omslagpunt komt mbt de hierboven genoemde leermomenten.


Gelukkig was de tweede helft een stuk beter, uiteindelijk werd er verloren met 4-3 alwaar er met een beetje geluk ook een gelijkspel in had gezeten.


Volgende week Zaterdag spelen we thuis tegen ASC en dan zal er vanaf het begin duidelijk uit een ander vaatje getapt moeten worden willen we die laatste bekerwedstrijd winnend afsluiten!


Ik geloof wel in de spelers, alleen moeten ze er zelf ook in gaan geloven, ze zijn individueel beter dan ze zelf eigenlijk weten.


Verder wens ik U lezers een goede week toe, met tot slot nog een klein rijmpje over de wens:

 

Ik wens:……

 

Ik wens: vrede op aarde

Ik wens: gelijkheid voor anders geaarden

Ik wens: een medicijn tegen kanker en aids

Ik wens: liefde en geluk voor wie dit leest

Ik wens: ik weet niet waar ik moet beginnen

Ik wens: dat iedereen goed is diep van binnen

Ik wens: een gelukkig en een gezond leven

Ik wens: dat we dat allemaal kunnen beleven

Andre B.

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!