Na diverse keren te horen gekregen hebbende “probeer om te keren” bereikten wij het enorme complex van onze tegenstander. Met 8 velden toch een grote club met ook veel kleedkamers. Bij DSO heeft men elke kleedkamer voorzien van een eigen sleutel.

Na het betalen van een borg van € 10,= krijg je een sleutel mee. Bij het zien van onze verbaasde gezichten zegt de man dat dit gewoon op de site staat. De borg krijgt je na inleveren weer terug.

Terug naar het voetbal.

Regelmatig hoor ik André het hebben over focus en concentratie. Op de training zie je dan wat er gebeurd als de jongens dat niet hebben.


Helaas was het gebrek zaterdag ook aanwezig. Misschien zijn wij te gedreven en verwachten we te veel van kind en ouders. Voor een goede voorbereiding is voldoende tijd noodzakelijk. Geconcentreerd starten zorgt er voor dat iedereen zijn taak goed uitvoert.

Binnen 5 minuten stonden we met 2-0 achter. De jongens van DSO waren iets groter, steviger en feller dan wij. Toen Xavi bijna alleen op de keeper afging werd hij getakeld en maakte een lelijke val. Even een blessurewissel om de pijn de baas te worden. In de 2e helft werd ook Emil in zijn opmars flink gehinderd. We moeten nog even wennen aan dat niveau van de 2e klasse.

Met Seph, Klaas, Emil en Micha in de achterhoeden werd er hard gewerkt om de deur dicht te houden. Xavi, Joshua, Tygo en Bas probeerde de defensie van DSO te bestoken. Helaas lukte het ons niet om een vuist te maken en mocht Boet de ballen uit het net vissen. Zelfs een bal die via een ouder achter hem verdween.


Maar gelukkig telde deze niet, of toch wel want volgens DSO was het 7-0 terwijl ik toch echt 6 appjes had gestuurd. Ik probeer de thuisblijvers ook altijd op de hoogte te houden, iets wat voor sommige als storend kan worden ervaren.


Want sta je rustig te kijken voel je om de minuut je telefoon trillen in je broekzak. Dat is niet goed voor de concentratie langs de lijn. Maar ja, moeders thuis willen toch ook meeleven met de wedstrijd hè.