Bij de aftrap op de zonnige maar frisse donderdagavond was de spanning van de koppies af te lezen. Natuurlijk waren ze nerveus: nu ging het erom. Bovendien hadden de jongens en de jongedame nog nooit voor zoveel thuispubliek gespeeld! Ook oud-trainer André Berk en toekomstige trainers Gerard van Driel en  Frank Paap bekeken de verrichtingen van de formatie van Rien van Veen en Rik Havik in deze kampioenswedstrijd – Paap zelfs door het schermpje van een videocamera!

De spanning was helaas ook in de voetbalbenen geslopen, want ook al begon Meerburg direct fel aan te vallen, de scherpte in de passing en de snelheid in de afronding ontbrak. Achterin werd niets weggegeven, maar ook onrustig opgebouwd. En als er dan een bal tussen de palen werd geschoten stond de uitstekende keeper van de Kickers het kampioensfeestje in de weg. Uiteindelijk was het Jurre die de ban brak en de bal vanaf een moeilijke hoek in het dak van het doel schoot: 1-0!

Met deze spreekwoordelijke ‘bevrijdende treffer’ leek Meerburg de schroom nog niet van zich te hebben afgeschud. Het spel bleef rommelig en nerveus. Daar staat tegenover dat de Kickers niet in staat waren ook maar iets af te dwingen, het klasseverschil was daar toch te groot voor.

De tweede helft begon toch weer wat moeizaam, er kwam zelfs een klein Kickers-offensief. Maar daarna begon de Meerburg-machine op stoom te komen. Ted zorgde na een splijtende pass van Milan voor de echte bevrijding, hij schoot bekeken in de verre hoek: 2-0. Er volgde een fase waarin het doelpunten regende. Het publiek werd uitzinnig van het ene na het andere prachtige doelpunt. Twee onhoudbare kanonskogels van Sam, weer Ted met een mooie schuiver, een schot in de kruising van Milan, twee stijlvolle goals van Nathaniël en nog een bijzonder fraai doelpunt van Milan brachten de stand op 9-0. De sterke aanvoer van achterin bij Eric mag nog genoemd worden, evenals de rust in het spel van Mees en Emma. Keeper Wout hoefde maar één keer echt in actie te komen, maar zorgde ook weer voor prima spelhervattingen – deze spelhervattingen zijn bij uitstek een voorbeeld van hoe een zwak punt in het begin van het seizoen uitgroeide tot een sterk wapen.

Met nog 1 wedstrijd te gaan staat de teller op het astronomische aantal van 94 doelpunten voor, en het geringe aantal tegendoelpunten van 18. Grote klasse, het belooft veel goeds voor volgend seizoen, mogelijk in de hoofdklasse.

 Na het laatste fluitsignaal van Arjan Knottnerus barstte het feest los. Er waren bekers, kampioenstruien en een medaille van Rien met een persoonlijk woordje. Driewerf hoera voor de kampioenen, de supporters en boven alles: de trainers Rik en Rien.

Meerburg E3: Wout Knottnerus, Emma van der Werf, Sam Ouwerkerk, Eric Sanders, Mees van der Schuyt, Ted Wagemaker, Jurre Meijberg, Nathaniël Artist, Milan Schoemaker

Gerwin van der Werf