In ieder geval was de opluchting na afloop groot bij onze meisjes en jongens,de coaches en de ouders.

Het blijft een raadsel waarom de E4 z’n beste spel meestal voor de uitwedstrijden bewaard. Misschien was de reden dit keer dat ze eindelijk weer eens op kunstgras mochten spelen. Het grote winstpunt van vandaag was wel dat iedereen hard voor elkaar werkte en bleef geloven in een goede afloop. 

Na het eerste fluitsignaal was het meteen duidelijk dat de E4 het niet makkelijk zou krijgen. VVSB kwam als een hecht georganiseerd team uit de startblokken en bleek ook te beschikken over een aantal behendige en snelle vleugelspelers.

Maar Eva en Jill waren niet van plan ze enige ruimte te geven. Ze hielden hun tegenstanders goed kort en met gebruik van hun snelheid konden ze keer op keer voorkomen dat VVSB echt gevaarlijk werd. Mocht dat al het geval zijn dan waren Julien en Marijn er altijd nog om een doelpunt te voorkomen.  De E4-supporters zagen Marijn een onmogelijke bal uit de kruising halen en Julien voorkwam op de doellijn tot twee keer toe een zeker doelpunt. Aan de andere kant lieten we weer zien hoe snel we kunnen omschakelen en hoe goed wekunnen counteren. Belen, Timon en Cian lieten in dat verband een aantal mooie combinaties zien. Hoewel VVSB meer kansen creëerdewas het toch Meerburg dat na een snelle uitbraak en mooi afspelen van Belen via Cian op 1-0 kwam. Deze score wisten we door geconcentreerd spel tot aan de rust vast te houden.

De tweede helft had aanvankelijk een valse start. Bij een aanval van VVSB belandde een bal ongelukkig op de paal waarna deze door een vrij lopende speler simpel kon worden binnengeschoten. Maar de E4 liet zich niet uit het veld slaan, het team bleef vechten en begon gaandeweg steeds meer grip op het spel van de tegenstander te krijgen. VVSB kreeg nog wel kansen maar echt gevaarlijk werden ze niet meer. Zelf kwamen we er via Bob en Aydin nog een paar keer goed uit en kregen we nog een paar kansen die er helaas niet in gingen. De wedstrijd leek daarom (weer) op een gelijk spel af te stevenen. In de laatste minuten van de wedstrijd was het echter Bob  die na goed doorgaan met een mooi lobje over de keeper de wedstrijd kon beslissen.  De spelers juichtten en ook de supporters en coaches Joey en Tim lieten zich even gaan in dit moment van ontlading.

Jongens en meiden van de E4, jullie mogen trots zijn op jezelf. Ga zo door en dit wordt een mooie competitie. Volgende week tegen UDO E3 kunnen jullie proberen de goede lijn door te trekken. (Hopelijk op kunstgras! ;-)  )