In een gebied dat vroeger in de volksmond “fly-over-country” werd genoemd – dit stukje Nederland werd alleen gebruikt om er overheen te vliegen – heeft zich tegenwoordig Valken ‘68 genesteld.
Het tijdstip was duidelijk in het voordeel van de tegenstanders, ervan uitgaande dat valken net als andere roofvogels betere nachtogen hebben dan wij. Het was nog aardedonker toen de mannen elkaar troffen, en menig speler had het haar nog in de slaapcoupe.

Het Technisch Trio hees ditmaal Finn Haverschmidt de aanvoerdersband om de linkerarm en onthulde het aanvalsplan dat moest leiden tot een plek in de subtop: Kas licht knijpend op rechts, Koos met het kalk op de kicksen aan de linkerkant, en Yannick sleurend in de spits.

Nadat Robin een mooie aanval had gepareerd maar in 2^e instantie toch moest capituleren bij de rebound (1-0) kwam het Zoeterwoudse zwart-wit wat beter in het spel. Jochem en Finn van der Meer eisten nadrukkelijker de bal op en langzaam maar zeker werd er een veldoverwicht opgebouwd. Bengt en Finn schoven beurtelings in, en der Ausgleich kon niet uitblijven: Yannick tekende voor de 1-1. Omdat Valken nog wist te scoren uit een luizige counter (slechtvalk, haha) werd er toch weer gerust met een achterstand.

De 2^e helft begon spectaculair in veel opzichten: allereerst kregen we te maken met scheidsrechter nummer 3 (!), en ten tweede stond een deel van de Meerburgse supportersschare zich nog te verwarmen bij de lokale Koek en Zopie. En niet te vergeten: de tegenstanders schoten uit de startblokken en zo’n beetje vanaf de aftrap kregen we een tegengoal te verwerken: 3-1.

Vanaf dat moment werd het duel aantrekkelijker. Het spel golfde op en neer, en waar de vogels iedere bal naast schoten vergaten onze helden een keer of 5 de trekker over te halen in kansrijke positie. Met inmiddels de 4^e scheidsrechter van de ochtend – onze wedstrijd bleek te zijn uitgekozen als examenwedstrijd voor het plaatselijke arbiter potentieel  – maakte Yannick na goed werk van Koos de aansluitingstreffer. Met nog vijf minuten op de teller waren de jongens eindelijk echt wakker en er werd een slotoffensief uitgeperst. Keeper een paar stappen voorwaarts, backs 1 op 1, “va banque”!  De verkleumde aanhang brulde de bal richting vijandelijk doel. Het mocht helaas niet meer baten. Ouders die hadden genoten van een iets langere rust kregen hun “wake-up call from reality” door pas nu te horen dat het 3-2 was geworden en niet 2-2 zoals zij dachten.

Vroeger vlogen er alleen maar vliegtuigen over dit gebied. Tegenwoordig cirkelen de Valken er hoog in de lucht. Die schieten als een raket omlaag zodra zich een prooi aandient. Slaperig als we waren, hebben we ons dit weekend laten pakken als een fazantje voor bij de zuurkool!

Marc