Een dag na de glorieuze prestatie van enkele voetbalvaders bij de Meerburg voetbalquiz (beide teams keurig in het linkerrijtje) moesten de toppers van Meerburg JO10-1 alweer vroeg uit de veren om aan te treden tegen Rijnsburgse Boys. Inwoners van Rijnsburg worden ook wel Uien genoemd en die kenmerken zich door twee eigenschappen, ze ruiken sterk en je moet er vaak van huilen. Nu viel het met de geur gelukkig wel mee maar als je in een wedstrijd vier van de zeven jongetjes aan het huilen krijgt, gaat er toch iets niet helemaal goed.

We begonnen de wedstrijd met een stevige wind mee die ervoor moest zorgen dat we met een voorsprong zouden gaan rusten. Het liep allemaal iets anders.

Zoals zo vaak was al snel duidelijk dat er bij Meerburg meer voetbal in de ploeg zat dan bij de tegenstander. Maar we weten maar al te goed dat dat niet altijd een garantie voor succes is. Toch kwamen we nog wel verdiend op voorsprong na een flitsende aanval over links. Danyel speelde zich knap vrij en bediende Bo die met een bekeken schuiver de openingstreffer voor zijn rekening nam. 

Dit zinde de Rijnsburgers geenszins en al snel werd duidelijk dat alle middelen aangegrepen zouden worden om de wedstrijd te doen kantelen. Eerst was Bo aan de beurt die naar de grond ging na een ongelukkige elleboog in zijn rug en even later moest ook Luuk het ontgelden toen zijn directe tegenstander met een venijnige trap op zijn enkel zorgde dat hij tijdelijk het veld moest verlaten. De irritaties namen toe bij Meerburg en het nadeel daarvan is dat ze daar ook niet beter van gaan voetballen. Rijnsburg profiteerde en scoorde in deze fase maar liefst vier goals waarvan er drie eigenlijk niet nodig waren. 

Toch rechtte Meerburg de rug, knokte voor elke bal en werd daarvoor gelukkig ook beloond met een goal. Luuk gaf de assist op Semmy die verwoestend uithaalde voor de 4-2 ruststand. Bijna werd het in de laatste seconden nog 4-3 maar de doorgebroken Danyel werd onreglementair door de keeper afgestopt met een welgeplaatste stomp in de edele delen. Een schandalige overtreding die helaas niet opgemerkt werd. 

Rust dan maar en dat was nodig ook want de emoties liepen inmiddels hoog op bij onze toppers. Zoveel onsportiviteit zijn ze natuurlijk ook niet gewend.

Maar de jongens toonden karakter en waren ook met tegenwind de betere ploeg. Een mooie aanval over rechts belandde bij Semmy die met een knal in de verre hoek alsnog de 4-3 aantekende. De Uien werden langzaam maar zeker afgepeld door Meerburg en het wachten was eigenlijk op de gelijkmaker. Helaas was dit overwicht van Meerburg voor één van de Rijnsburgers het sein om nóg verder over de schreef te gaan dan in de eerste helft. Schoppen, duwen en zelfs knijpen en schelden. Dit alles ging vooral ten koste van Semmy die inmiddels huilend het veld wilde verlaten. Gelukkig werd dit gedrag wel adequaat opgepakt door de Rijnsburgse coach (die zelf overigens wel heel sportief was) die dit jongetje direct uit het veld haalde. Hulde daarvoor. 

Terug naar de wedstrijd dan maar. Bo maakte na de hervatting zijn tweede goal van de ochtend, alleen was dit niet de gelijkmaker maar de 5-3 voor Rijnsburg. Zijn pass ‘over de hele’ werd onderschept door een stevige windvlaag en vloog keurig de eigen kruising in. Voorwaar een schitterend eigen doelpunt. 

Het restant van de wedstrijd kenmerkte zich door een voetballend Meerburg dat kans op kans creëerde maar er helaas niet meer in slaagde om meer goals te maken. De stompende Rijnsburgse keeper kreeg nog wel even zijn portie karma doordat Semmy de bal ongenadig hard in zijn gezicht schoot. Een knock-out en acht tellen rust waren het gevolg. Sneu, maar dat was het voor Danyel in de eerste helft ook. In de slotfase liep Rijnsburg met een paar counters nog wat uit en zorgde daarmee voor de nogal geflatteerde 9-3 eindstand. 

Conclusie van vandaag: goed gevoetbald, karakter getoond en helaas verloren van een tegenstander die best goed kan voetballen maar ook ongeoorloofde middelen aanwendt om de overwinning te bewerkstelligen. Zonde is dat toch.