In deze derde speelronde moesten we het opnemen tegen oude bekende Voorschoten ‘97. Al jaren een vaste waarde in de hoogste regionen van de hoofdklasse en dus een geduchte tegenstander. Het tijdstip waarop we mochten aantreden was ook lekker ouderwets, 8:30u. Midden in de nacht vertrekken dus om op tijd bij veld 4 te kunnen zijn. Het was allemaal weer even wennen maar het is wel fijn dat we een wedstrijdsecretaris hebben die rekening houdt met de intocht van Sinterklaas. 

De wedstrijd begon zoals verwacht. Voorschoten had een veldoverwicht wat direct resulteerde in enkele goede kansen. Maar al die kansen werden teniet gedaan door super keeper Guus die elke bal op doel pareerde en het ene na het andere schot keerde alsof het niets was. Toch capituleerde hij één keer, een mooie aanval door het midden werd fraai afgerond, 0-1. Meerburg beperkte zich noodgedwongen tot verdedigen wat uitstekend uitgevoerd werd door Pepijn en Luuk. Aanvallend konden we in deze fase slechts spaarzame kansen noteren. De beste daarvan was voor Bo maar zijn schot trof helaas de lat. 

In het tweede kwart kroop Meerburg wat meer uit de schulp en bijna leidde dat tot de gelijkmaker. Eén keer zette Semmy zelf goed door en even later bediende hij Tjebbe. Beiden hadden wat pech in de afronding en zoals wel vaker valt de goal dan wel weer aan de andere kant. Een fraai doelpunt en zeker een eervolle vermelding waard want hun corner draaide in één keer in de verre kruising. Ondertussen bleef Guus mooie reddingen verrichten maar ook hij kon niet voorkomen dat de marge alsnog naar drie getild werd. Een hard schot tikte hij vakkundig tegen de lat maar helaas caramboleerde de bal via zijn rug alsnog het doel in voor de 0-3. Een kleine mentale tik maar Meerburg rechtte de rug en kwam via een schot van Bo in de verre hoek op 1-3, na een knappe assist van Tjebbe. Bijna rust en de middenvelder van Voorschoten haalde nog maar eens uit. Helaas belandde deze perfect in de kruising voor de 1-4 ruststand. 

Het derde kwart was er eentje om snel te vergeten. Kort gezegd, lange ballen spelen tegen een goede en fysiek sterke tegenstander als Voorschoten is niet de handigste keuze. Sympathiek hoor, om op de dag van de intocht wat cadeautjes uit te delen maar dit was nogal onnodig, met een 1-8 tussenstand als gevolg. Zonde, een mooi leermoment zullen we maar zeggen. 

Gelukkig lieten de jongens zich niet kisten en knokten nog even voor wat ze waard waren. Semmy was verantwoordelijk voor de tweede goal van deze ochtend. De beste optie was eigenlijk de bal meegeven aan één van de buitenspelers Luuk of Guus maar zijn knal van afstand plofte fraai via de binnenkant van de paal binnen. Vooruit dan maar. 

De Meerburgers knokten voor elke meter en lieten nog een aantal mooie combinaties zien. Terwijl Voorschoten niet meer aan voetballen toe kwam. Mooi om te zien dat de jongens zich tegen zo’n topploeg staande kunnen houden. Nog niet de hele wedstrijd maar we komen steeds dichterbij... Ook Guus liet zich in de slotfase nog even zien met een individuele actie, zijn eerste schot werd nog gekeerd door de keeper maar hij onderschepte direct de bal weer en schoof nu wel koelbloedig binnen, 3-8. Het slotakkoord was voor Danyel die de voorzet van Guus bij de tweede paal binnen kopte voor de eindstand van 4-8.

Ook deze keer was de groen gele brigade uit Voorschoten een (klein) maatje te groot voor Meerburg. Deze was enigszins ingecalculeerd dus zeker geen man overboord. En vol goede moed naar de volgende wedstrijd, uit tegen Leidschenveen. Dat wordt sowieso een leuke dag want dan staat ook het eerste teamuitje van dit seizoen op het programma!