0228B1DF-57F4-4C57-A9D0-9379F62E120B

Onder de rook van het ADO Den Haag stadion ligt de Vinex wijk Leidschenveen waar we vandaag voor speelronde 4 moesten aantreden tegen de gelijknamige vereniging die pas sinds 2012 bestaat. 

In de week waarin Tottenham Hotspur hun coach inruilde voor een ander, draaide ook bij Meerburg JO10-1 de trainerscarrousel op volle toeren. Speciaal voor de gelegenheid stond vandaag de crème de la crème van het trainersgilde voor de groep, Arnoud Koeman en Melinda Wiegman. Succes verzekerd dus en een garantie voor veel spelplezier.

Bij Meerburg is het zelfvertrouwen, ondanks twee nederlagen, sowieso groot en dat is natuurlijk te danken aan het goede spel dat de jongens wekelijks op de mat leggen. Ook Leidschenveen had trouwens promotie naar de hoofdklasse afgedwongen dus de bespiegelingen vooraf voorspelden een gelijkwaardig potje deze ochtend. Dat werd het niet. 

Meerburg begon ietwat voorzichtig aan de wedstrijd en creëerde best goede kansen maar de uitvallen van de tegenstander waren minstens zo gevaarlijk en een mooie aanval van hun kant resulteerde in de 1-0. Bo had het vizier nog niet helemaal op scherp en ook Danyel kon een paar goede acties nog niet bekronen met een doelpunt. De tegenstander stelde daar niet veel meer tegenover maar hield wel de voorsprong vast tot het einde van het eerste kwart.

Werk aan de winkel dus voor het technisch duo en dat was niet tegen dovemansoren gezegd. De donderspeech van Melinda miste haar uitwerking niet en Meerburg schoot vlijmscherp uit de startblokken bij het begin van Q2. Het regende kansen voor de aanvallers Bo en Danyel en vooral die laatste had pech in de afronding. Twee zekere goals werden ternauwernood nog van de lijn gehaald, om moedeloos van te worden.

Het sportieve Leidschenveen kwam er in deze fase niet aan te pas en beperkte zich noodgedwongen tot enkele counters. Die trouwens wel gevaarlijk en goed uitgespeeld waren maar onze betrouwbare sluitpost Semmy stond uiteraard elke keer op de juiste plek om deze onschadelijk te maken. Aan de andere kant van het veld kon je er op wachten totdat ze zouden bezwijken onder de druk die door Meerburg opgelegd werd. Opjagen over het hele veld, druk zetten en dan komt het foutje vanzelf.

En inderdaad, luttele ogenblikken later was het dan eindelijk wél raak. Wie anders dan Danyel zelf tekende, op aangeven van Luuk, voor de gelijkmaker en dit was direct het startsein voor nog veel meer moois. Ook de volgende kans was namelijk raak, dit keer rondde Luuk fraai af uit een corner van Danyel, 1-2. En alsof het nog niet genoeg was deed ook Bo nog voor rust een duit in het zakje. Zijn mooie schot betekende de verdiende 1-3 voorsprong, tevens de ruststand.

Het derde kwart is traditioneel niet het sterkst bij de JO10-1 maar vandaag wist Meerburg niet meer van ophouden. Het tactische plan van Melinda en Arnoud werkte uitstekend want ook nu werd de ene na de andere vloeiende combinatie op de mat gelegd en met iets meer overzicht hadden we zeker meer kunnen/moeten scoren.

Maar doordat de doelpunten uitbleven bleef het spannend, zeker omdat we ook nog een goaltje cadeau deden voor de 2-3. Ook voor ons doel werd het nog een paar keer even hectisch maar gelukkig behoedde Pepijn ons met zeer goed keeperswerk voor meer tegengoals. Met deze stand leken we de time-out in te gaan maar daar dacht Tjebbe toch heel anders over, in de kluts veroverde hij de bal en met een panklare assist bediende hij Semmy die beheerst binnen schoof voor de 2-4.

Nog één kwart te gaan en na hun snelle aansluitingstreffer zou het dan maar wát fijn zijn als de bevrijdende goal snel valt. Tjebbe was daarnaar op weg en ging na een mooie actie alleen op de keeper af. Maar helaas, voordat hij kon afdrukken werd hij van achteren meedogenloos neergesabeld. Normaal goed voor rood (op tv dan) en (ook in deze leeftijdscategorie) zeker een penalty maar de leidsman van dienst deed of zijn neus bloedde en gaf slechts een vrije trap. Die er natuurlijk niet in ging. De in de eerste helft zo goed fluitende scheidsrechter had sowieso een wonderbaarlijke metamorfose ondergaan want elk schouderduwtje van Meerburg en elke duikeling van Leidschenveen was nu ook ineens goed voor een vrije trap. Blijkbaar moest het nog even spannend blijven, spijtig is dat toch.

Een gelijkspel of nederlaag zou overigens zeer onterecht geweest zijn want er was vandaag maar één ploeg die aanspraak maakte op de overwinning, Meerburg dus. Gelukkig kwam het ook niet zover want Semmy besliste uiteindelijk de wedstrijd met een hard schot die de keeper te machtig was. De 3-5 eindstand was maar een magere afspiegeling van de verhoudingen in het veld en was dik verdiend, wederom een mooie overwinning van een goed voetballend Meerburg! 

Alle reden voor een feestje dus en dan komt het best goed uit dat vandaag ook het eerste teamuitje van dit seizoen op het programma stond. Jumpen bij JumpXL, dat we nog tegoed hadden voor de toernooiwinst van vorig seizoen bij VV Uno. Een mooie beloning voor onze toppers die vanavond ongetwijfeld lekker zullen slapen!