Zo, dat was weer even wennen. Voetballen op echt gras en dat op de ouderwetse starttijd van 8:30u, prima hoor, dan heb je tenminste wat aan je dag.

De wedstrijdvoorbereiding was niet helemaal ideaal, Danyel en Luuk waren op schoolkamp geweest en verschenen met kleine oogjes aan de aftrap. Tegenstander van vandaag was Alphia, dat dit jaar 100 jaar bestaat en daarvoor recentelijk een koninklijke erepenning in ontvangst mocht nemen. Een gastvrije club, we moesten alleen wel zelf de limonade halen in de rust. Klein minpuntje maar dat deerde verder niet want hun JO10-1 hield open huis vandaag, dat viel dan weer mee. 

Vanaf het eerste fluitsignaal van de goed leidende scheidsrechter was duidelijk dat het niveauverschil veel te groot was om er een echte wedstrijd van te maken. Individueel allemaal beter en ook als team veel verder dan de tegenstander. Na het eerste kwart stond het dan ook netjes 2-0. Voor Alphia wel te verstaan... Je moet erbij geweest zijn om het te geloven maar zeker twaalf kansen voor Meerburg werden stuk voor stuk vakkundig om zeep geholpen. De ene kans nog mooier dan de ander maar blijkbaar moesten de jongens nog even wennen aan het vroege tijdstip en het natte gras. 

Er werd prima gevoetbald maar het vizier stond niet op scherp terwijl de twee uitvallen van Alphia ietwat gelukkig wél doel troffen. Ongelooflijk, ongeveer 90% balbezit en dan deze tussenstand... Hiermee is trouwens wel direct de grootste bijdrage van Alphia aan deze wedstrijd benoemd. Pas in de 48e minuut lieten ze nog één keer van zich horen toen hun eenzame spits alleen op de keeper af mocht, dat werd een mooie redding van Tjebbe die dus keurig de nul hield vandaag.

Verder kwamen de Alphenaren er niet aan te pas en konden we gaan genieten van een zeldzaam mooie galavoorstelling van Meerburg JO10-1. 

Tjebbe had de primeur deze ochtend, zijn aansluitingstreffer paste prima in de hoek, na goed voorbereidend werk van Bo. En niet veel later konden we ook al de gelijkmaker noteren, keeper Semmy bediende met een schitterende dieptepass de vrijstaande Danyel die met links keurig afrondde. 

Meerburg kwam steeds meer op stoom en de ene vloeiende aanval na de andere werd op de mat gelegd. De voorsprong liet dan ook niet lang op zich wachten. Danyel tekende, na een sublieme assist van Tjebbe, voor alweer zijn tweede goal en de 2-3 voorsprong. Ook Guus liet zich voor de pauze nog even gelden, een mooie individuele actie betekende de 2-4 ruststand. Orde op zaken. 

De zelf getapte limonade hadden ze wel verdiend en het plan voor de tweede helft was eenvoudig, zo blijven voetballen en de voorsprong uitbouwen. En zo geschiedde, de eerste de beste aanval was direct alweer raak, Luuk passeerde zijn tegenstander en gaf met links hard voor, een panklare voorzet die bij de tweede paal simpel binnen getikt werd door Semmy. Pepijn deed er nog een schepje bovenop, zijn steekpass was zo fijnbesnaard dat het bijna kunst is. Semmy schatte deze op waarde en liet de keeper wederom kansloos, 2-6 alweer. Meerburg was compleet los en ook de volgende kans vloog er weer in, voorzet Semmy, eigen goal Alphia, 2-7.

Het aantal driehoekjes waarmee de Alphense verdediging uiteengereten werd, was niet meer te tellen en de meegereisde Meerburg supporters genoten met volle teugen van al het moois dat ze voorgeschoteld kregen. Het leek wel een veredelde trainingsoefening waarbij de oranjehemden als pylonen fungeerden en Meerburg de ene fantastische aanval na de andere produceerde. Tiki taka in optima forma, een genot om te zien. 

Meerburg bleef het hoge niveau vasthouden en was niet te stoppen deze ochtend. Guus haalde nog maar eens de trekker over voor de 2-8 en Luuk knalde de 2-9 in het dak van het doel, op aangeven van Danyel. 

De combinaties op de vierkante centimeter waren werkelijk een lust voor het oog en de tandem Guus-Danyel zorgde gezamenlijk voor de dubbele cijfers, Guus 2-10 op aangeven van Danyel, Danyel 2-11 op aangeven van Guus. 

De teller ratelde maar door en nu was het weer de beurt aan Pepijn. Vanaf eigen helft stoomde hij op, passeerde fluitend zijn directe tegenstander en schoot de bal vervolgens onbedaarlijk hard in de kruising, wat een wonderschoon doelpunt. Een intikkertje kon er ook nog wel bij en zo tilde hij de score binnen enkele minuten naar 2-13!

Zo, iedereen gescoord op eentje na. Alle ballen op Bo dus en niet veel later had ook hij succes. Met een fraaie passeerbeweging flitste hij langs zijn tegenstander en schoot beheerst binnen voor de 2-14. Missie voltooid.

Maar de jongens hadden nog wel een mooi toetje in petto, een aanval over heel veel schijven waarbij tot op de doellijn door gecombineerd werd, een typische zaalvoetbalgoal op het Alphense gras, de zoveelste assist van Danyel en doelpunt nummer vier voor Guus! 

Het slotakkoord was voor Bo, na wederom een mooie Meerburg aanval bepaalde hij, na goed terugleggen van Guus, de eindstand op 2-16.

Onze grootste overwinning ooit in een officiële wedstrijd, een collectieve topprestatie van onze jongens.