En ja hoor, ook nu hadden we het weer prima getroffen met het weer. Gisteren nog hoosbuien maar op het aanvangstijdstip van 10:00u brak er een heerlijk zonnetje door boven sportpark Meerburg. En windstil was het, dat maken we ook maar zelden mee in thuiswedstrijden. Deze ochtend stond een gerenommeerde tegenstander op het menu, ARC uit Alphen aan den Rijn. Een grote club met meer dan 1600 leden waarvan het eerste elftal vier klassen hoger speelt dan het onze. De JO10-1 kenden we nog van vorig seizoen toen we een gelijkwaardig potje ternauwernood winnend afsloten. Vandaag konden we vermoedelijk dus ook een spannende wedstrijd verwachten. 

Ook afgelopen week was de wedstrijd voorbereiding niet helemaal ideaal. Er was geen woensdagtraining want natuurlijk moest Leidens Ontzet gevierd worden terwijl de anderen zich vermaakten met een ritje in de Droomvlucht of Python. De sportmaaltijd bestond voornamelijk uit peen en ui en waar normaal gekozen wordt voor een goede nachtrust was het nu tijd voor een extra rondje in de draaimolen en lekker laat naar bed. Moet kunnen natuurlijk. 

Een warming-up was vandaag niet echt nodig, we speelden namelijk op veld 4 dus de jongens waren al warm genoeg tegen de tijd dat we daar aankwamen. Toch waren de jongens niet echt bij de les, want de eerste paar kansen voor ARC vlogen er allemaal direct in. Meerburg vergat te voetballen, verloor alle duels en zo keken we al na tien minuten tegen een schier onoverbrugbare achterstand aan, 0-4!

De eerste fluitconcerten dienden zich aan en ook de witte zakdoekjes werden tevoorschijn gehaald op de volgepakte tribunes rondom veld 4. Sommige teleurgestelde supporters begonnen zelfs alvast aan de lange terugreis richting uitgang. Maar zij hadden zich behoorlijk verkeken op de veerkracht van dit team. Wakker geschud door deze mokerslag ging eindelijk de knop om en nog vlak voor de eerste time-out maakte Meerburg JO10-1 ook de eerste. De loepzuivere corner van Luuk belandde precies op het hoofd van de kleinste man van het veld, Danyel, die stijlvol binnen kopte voor de 1-4. De inhaalrace was begonnen.

De jongens wisten feilloos waar het mis was gegaan en waren vastbesloten om deze wedstrijd alsnog te doen kantelen. Knokken voor elke meter, samen spelen en laten zien hoe goed ze eigenlijk kunnen voetballen. Nog maar kort na het fluitsignaal hadden we ook de tweede te pakken, de voorzet kwam weer van Luuk en dit keer was het Semmy die feilloos afdrukte, 2-4 en het geloof in een goede afloop was helemaal terug!

Dat bleek ook wel want de arme Alphenaren werden over het hele veld opgejaagd en wisten zich geen raad met de ‘sturm und drang’ die Meerburg etaleerde. Jürgen Klopp zou er maar wat trots op zijn, nou dat waren wij ook! De volgende aanval over rechts was opnieuw raak, de derde assist op rij van Luuk, dit keer een subtiel balletje breed waar Danyel wel raad mee wist, 3-4 alweer. En nog voor de pauze was het evenwicht helemaal hersteld, Semmy reageerde attent op een keepersfoutje en strafte dit genadeloos af, 4-4! 

Een ongekende comeback die ervoor zorgde dat het zelfvertrouwen bij Meerburg met de minuut groter werd, terwijl dit bij de tegenstander juist tot een dieptepunt daalde. De zo sportieve jongens uit het eerste kwart veranderden op slag in kwaadaardige woestelingen die hun frustratie uitten met duwen, trekken en schoppen, zonde was dat. Onze jongens laten zich door dit gedrag nog wel eens van de wijs brengen maar vandaag zeker niet. Ze gingen geen duel uit de weg, waren heer en meester en nog voor rust haalde Semmy na een geweldige pass van Tjebbe de trekker over voor de 5-4 voorsprong! Helaas deed ARC nog wel wat terug, wat miscommunicatie in de verdediging zorgde ervoor dat we opnieuw een gelijke stand hadden, 5-5. 

Ook vlak na de limonade ging Meerburg door waar ze gebleven waren. Onze jongens dicteerden de wedstrijd en na de zoveelste vloeiende aanval was het opnieuw raak, de mooiste goal van de dag kwam eraan. De voorzet op maat was van Bo en Danyel scoorde met een fenomenale omhaal, wat een fantastisch doelpunt! 

Opnieuw een voorsprong en wat zou het dan fijn zijn als dat wat uitgebouwd zou kunnen worden. Dat dacht Pepijn ook en nadat hij eerst nog de lat geteisterd had, tikte hij nu de voorzet van Bo binnen, 7-5. 

Hierna werd het spel wel wat rommeliger en gaven we ARC toch weer de gelegenheid om terug in de wedstrijd te komen. Het moet gezegd, een spaarzame maar mooie aanval en een onhoudbaar schot in de bovenhoek. Maar deze aansluitingstreffer konden we niet echt gebruiken natuurlijk. ARC ging op jacht naar de gelijkmaker en het was aan de onverzettelijkheid van met name Pepijn en Danyel te danken dat we overeind bleven. En wat goeie reddingen van Luuk, dat hielp ook.

Gelukkig kregen we vlak daarna alsnog wat lucht toen Guus op aangeven van Pepijn ook zijn doelpuntje meepikte en het was helemaal gedaan met de spanning toen Bo wederom voor een mooi klapstuk zorgde. Danyel bediende hem goed en met een fraaie trap krulde hij de bal in de verre kruising voor de 9-6 eindstand. 

De conclusie van vandaag: slap begonnen, goed hersteld en uiteindelijk een dik verdiende overwinning voor de ploeg waar het meeste voetbal in zit. Een knappe prestatie van onze helden en alweer de vierde overwinning op rij, het is weer genieten dit seizoen. 

Tot slot nog een speciale vermelding voor ballenjongen Bram die elk schot dat naast of over ging binnen no-time weer terug bracht en zo zorgde dat we snel weer verder konden met de wedstrijd, hulde daarvoor!