Op zich moet je het allemaal niet zo zwart-wit bekijken. Maar als je zelf bij Meerburg speelt en de tegenstander heet SJC, dan zijn het toch vooral die twee kleuren die de boventoon voeren. Gelukkig had de tegenstander blauwe uitshirts meegenomen, dat scheelde weer een paar hesjes en we konden nu in elk geval de jongens van elkaar onderscheiden. 

Een beetje research vooraf had ons al geleerd dat we vandaag moesten aantreden tegen dé topploeg uit de hoofdklasse. In de najaarscompetitie waren ze ongeslagen kampioen van de hoofdklasse geworden dus we wisten dat we aan de bak moesten. 

En dat bleek ook wel. Gelijk vanaf de aftrap ging de bal van voet tot voet bij SJC, zij waren direct de bovenliggende partij en het duurde echt even voordat we überhaupt zelf aan voetballen toe kwamen. Het duurde dan ook niet lang voordat de tegenstander de openingstreffer kon noteren met een knap schot in het dak van het doel. Vlak daarna werd de tegenstander ook nog eens onreglementair gevloerd en konden ze via een vrije trap ook de 0-2 laten aantekenen. Als we hier een VAR hadden gehad, was de conclusie waarschijnlijk geweest dat het een penalty had moeten zijn maar de bal ging erin dus de tegenstander zal hier niet veel moeite mee gehad hebben.

Gaandeweg het eerste kwart kwamen we wat beter in ons spel en konden bij vlagen zelfs mee in het goede spel van SJC. Hoe prettig is het dan dat dit ook beloond werd met een doelpunt. Danyel zag de vrijstaande Luuk, de breedtepass was op maat en Luuk knalde de bal zonder aarzelen in de verre bovenhoek, 1-2. Helaas hadden we kort daarna nog een keertje slordig balverlies waardoor we de eerste time-out in gingen met een 1-3 achterstand.

Het tweede kwart ging eigenlijk verder waar we gebleven waren, SJC was de betere ploeg maar op het moment dat wij de bal hadden voetbalden we goed mee en konden zelf ook voldoende gevaar stichten. Goed keeperswerk aan beide kanten (waaronder een geweldige save van Pepijn die een ‘zekere’ goal toch nog tegen de kruising wist te tikken) zorgde er lange tijd voor dat de score ongewijzigd bleef maar uiteindelijk moesten wij voor de rust toch nog twee keer capituleren, de 1-4 was mooi maar hun tiki taka aanval bij de 1-5 was van grote schoonheid, daar kun je niets aan doen, behalve respect en waardering voor hebben.

Of het nu door de grote achterstand kwam of door de limonade, het derde kwart werd er in elk geval eentje om snel te vergeten. Het overkomt ons wel vaker dat de scherpte even ontbreekt maar tegen een ploeg als SJC is het vervelende dat dat direct wordt afgestraft. Door slap verdedigen en een veel te afwachtende houding vielen de goals als rijpe appelen en liep de score al snel op naar 1-10. Een goede les voor de jongens, altijd scherp blijven want nu liep de score onnodig snel op.

Hierna geloofde SJC het wel, ze lieten de teugels wat vieren waardoor we nog een leuk, gelijkwaardig vierde kwart konden spelen. Semmy knikte nog mooi een corner van de wederom goed spelende Pepijn binnen en Guus pikte zijn goaltje mee door bij de tweede paal een foutje van hun keeper af te straffen. Zij maakten er ook nog twee waardoor de eindstand bepaald werd op 3-12.