Voor het eerst in deze competitie kwam de Meeburg D1 serieus in de problemen. Eén helft althans. In een enerverend duel met Be Fair JO13-1 boog de ploeg van Paul Nibbelink na rust een 1-3 achterstand om in winst: 4-3. Daar moest hard voor gevochten worden, en al was het voetbal misschien niet om over naar huis te schrijven, voor die vechtlust verdienen de jongens en meid van Meerburg een compliment. En o ja, het waaide hard.

Iedereen weet dat het altijd waait bij Meerburg. Altijd. En harder dan waar dan ook. Als bij jou thuis de bomen zachtjes wiegen, dan waai je bij Meerburg uit je broek. Soms worden ballen die over het hek worden geschoten teruggevonden in de Kagerplassen. Je denkt dat je er als voetballer mee leert leven, maar dat bleek vandaag toch lastig. De wind was de twaalfde man, en niet het wat mopperende publiek. Enigszins verbijsterd keken zij toe hoe de altijd zo stabiele Meerburg defensie niet alleen de wind  maar ook de ballen om de oren kreeg.

Daarbij moet gezegd worden dat Be Fair fel en opportunistisch speelde. Ze waren steeds eerder bij de bal, en zagen kans om hem snel richting de boomlange spits te sturen. Op die manier werd de op papier ijzersterke defensie (Stijn, Luca, Frenk en Emma) steeds verrast en vielen er drie goals. Nog nooit vertoond dit seizoen! Sam B wist het net nog te vinden in de eerste helft, waardoor de schade uitkwam op 1-3.  Het had erger kunnen zijn, de Be Fair-spits lepelde nog een keer naast en er vloog nog een bal via de daken van twee auto’s richting de Rijndijk.

‘Ik koos bewust voor tegenwind in de eerste helft,’ zei Nibbelink na afloop. ‘Dan kan je in de tweede de zaken naar je hand zetten.’ Het leek een penibele gok, maar de coach bleek over profetische gaven te beschikken. Of liever, hij weet gewoon hoe het werkt bij harde wind: ‘Het is iets mentaals. Als je met tegenwind speelt heb je de neiging achteruit te lopen.’

Dat was aan de spelers van Be Fair te zien, want ze bleken (op één uitbraak na, waarbij keeper Wout prachtig redde) niet meer in staat op de helft van Meerburg te spelen. De twaalde man speelde nu met Meerburg mee. Na de aansluitingstreffer van Vigo, die de bal in het dak van het doel knalde, gingen de Meerburgers hongerig op zoek naar de winst. Daarbij bleef de ploeg in foutjes en matige passes grossieren (ook met meewind is het niet makkelijk voetballen), maar de druk op Be Fair werd zo groot dat er wel goals moésten vallen. Tim speelde een puike tweede helft, en ook invallers Nathaniel en Boudewijn streden als tijgers. De krijger met de meeste ‘grinta’ was Milan Schoemaker, hij zorgde er meer dan wie dan ook voor dat Be Fait de lange bal niet meer kon spelen vanaf het middenveld. Het laatste kwartier mocht Ruben zijn eerste speelminuten maken na een maand afwezigheid door een zware knieblessure. Geweldig voor hem, en toevallig of niet: dat was het kwartier waarin de wedstrijd beslist werd in het voordeel van Zoeterwoude! Topscorer Vigo kreeg de bal na goed werk van Milan Verhoeven op de slof en knalde de gelijkmaker binnen, vijf minuten voor tijd kon Tim de bal binnentikken nadat de doelman van Be Fair een inzet van opnieuw Vigo had gekeerd. Het wonder van Zoeterwoude was een feit: 4-3. Meerburg JO13-1 blijft zonder puntverlies in de Eerste klasse en gaat volgende week in Boskoop op voor het kampioenschap – als de verslaggever tenminste goed gerekend heeft.

 Gerwin van der Werf

Opstelling Meerburg:

Wout Knottnerus, Luca Bouter (Ruben van Dijk), Frenk van Huis, Emma van der Werf, Stijn Pracht, Milan Schoemaker, Niklas Maessen (Boudewijn Meijles), Tim van der Loo, Vigo van der Wal, Sam Bajyanama (Nathaniel Artist), Milan Verhoeven