Concentratie bij de instructies

Ouders aan de kant

Coach Wesley in de problemen

Instructies van de ouders

Het complete team in uitrusting

Rond 9.45 dribbelden langzaam de spelers binnen op het terrein van Meerburg. Op deze zonnige zaterdag was er weer volop enthousiasme. Helaas was het vandaag niet alleen Wesley die als coach gemist moest worden, maar ook vervanger Robin moest zich noodgedwongen afmelden. Gelukkig waren Nino en Arno nog wel van de partij.

Bij aanvang werd er gestart met Boete in het doel; achter: Teun, Seph, Tygo en Xavi. Op het middenpositie stond Micha en in de spits Klaas. Al snel bleek dat beide teams aan elkaar gewaagd waren. Helaas werden de kansen niet goed uitgespeeld. Door een ongelukkige handeling van Boet in de 18^e minuut maakte Noordwijk de 0-1. Boet was er erg van onder de indruk, maar het kan gebeuren. Regelmatig heeft hij een zeer goede redding.

De bal werd in de 22^e minuut van achteruit mooi opgebouwd door Teun. Met een goede beweging speelde hij zich vrij en gaf de voorzet aan Micha. Vanaf de kant werd hij aangespoord om te schieten, maar Micha behield mooi het overzicht en zag dat Klaas in een veel betere positie stond. Klaas stond vrij voor het doel en schoot goed in. 1-1.

Met deze stand gingen ze de rust in. Na de rust werd er veel te slap begonnen. De pit en scherpte van de afgelopen week was ver te zoeken. Noordwijk kon daar goed gebruik van maken en binnen 10 minuten stond het 1-2- en 1-3. Na wat gewissel kwam Meerburg meer in het spel. De druk werd opgevoerd en dit werd beloond. Teun schoot mooi in 2-3. De laatste minuten werd het erg spannend. Zou het lukken om de 3-3 te maken. Kansen genoeg. Maar helaas mocht dat niet meer lukken. 2-3 Bleek de stand.

Met gemengde gevoelens liepen de toeschouwers weg. Was het nu een slechte wedstrijd of niet. Onderling werd daar nog even lang over nagepraat.

Het is meestal gebruikelijk om aan het eind van het seizoen een leuk teamuitje te hebben. Helaas lukte dit vorig seizoen niet. Daarom stond zondag 18 september een bezoek aan het klimeiland op het programma. Voor onze grote kleine mannen  onder ons was het nog even spannend of zij mochten starten.. Gelukkig ging coach Wesley mee klimmen en was voorafgaand Evi (de zus van Seph) ook geregeld. Deze 4-mans groep gingen wel is waar als laatste de baan op, maar hadden lef genoeg om direct de 11 meter baan te nemen!! Terwijl de andere zich zelf verbeten op de 4 meter baan. Helaas hadden zij een beginneling voor hen die het erg moeilijk en spannend vond.

Het is leuk te zien dat de jongens elkaar goed hielpen. Vooral in het begin werd de rem nog vaak te hard aangetrokken waardoor regelmatig het eindplateau niet werd gehaald. Net voor het eind moest de een helpen bij het binnenhalen van de ander.

Als coach is het tijdens de wedstrijd erg storend als ouders langs de kant de kinderen staan te instrueren. Regelmatig hoor je ouders goed bedoeld van alles toeroepen. We weten het allemaal dat we dat niet moeten doen, maar het is echt zo moeilijk om je mond te houden. Zelfs bij het klimmen konden de toeschouwers het niet nalaten om zich niet met de klimmers te bemoeien. Bij een van de vervelendste onderdelen (de zwierende paardenzadel) kwam coach Wesley goed in de problemen. U begrijpt het al. Van beneden af werden hem allemaal verschillende instructies toegeschreeuwd. Ja, fijn is dat hoor!

Gelukkig zijn er bij het klimeiland professionals die ook onze coach konden helpen. Tja ieder zijn vak he!.

Na ruim 2,5 uur vonden de ouders het wel best. De jongens hebben zich opperste best vermaakt.