Even wennen hoor, we spelen eens niet aan de randen van nacht een uitwedstrijd. Elf uur in de middag. Uitslapen, mooi!

We beginnen met een tactische zet. Onze reguliere keeper Bodhi wordt verdediger, en onze vaste kracht achterin, Daniël wordt keeper. Dat moet de tegenstander in verwarring brengen. Een soort Tim Krul, Jasper Cillessen wissel. Het kan niet anders of de opgaande weg die de F4 dit seizoen heeft ingezet, wordt voortgezet.

Helaas de eerste helft laat anders zien. De jongens lijken niet wakker. Ze spelen slordig over, laten zich veel te ver terugzakken op eigen helft. Het strafschopgebied van de tegenstander lijkt onbereikbaar. Slechts twee maal weten onze jongens in de buurt van het doel van SEV te komen. De tegenstander benut het defensieve spel van Meerburg, en komt gevaarlijk vaak voor het doel van Daniël. Onze keeper maakt een aantal mooie reddingen, maar kan uiteindelijk niet voorkomen dat we 2-0 achter komen. Wat zou er aan de hand zijn, zitten de selectiewedstrijden van woensdag nog in de benen? Hebben de jongens collectief fruit gekregen als ontbijt? Of zijn ze gewoon niet meer gewend om een uitwedstrijd te spelen bij daglicht? Na twintig minuten klinkt het verlossende signaal van de scheids, rust! Met dit spel is nul punten terecht……

Na de limonade een frisse start. En met recht een frisse start, het is een andere wedstrijd! Wat heeft de coach in de rust gezegd? Wat zat er in de limonade? Er staat een ander team in het veld. Offensief spelend op de helft van de tegenstander. Is dit die beroemde Hollandse school van vroeger? Er wordt afgepakt, gepasseerd, prachtig overgespeeld, echt een mooie strijd. Natuurlijk maakt dit spel kwetsbaar voor de counter, en die komt er ook. 3-0 achter, maar eervol. Uw verslaggever heeft niet kunnen bijhouden hoe vaak onze jongens op het doel van SEV schoten, en hoe vaak ze in het strafschopgebied van de tegenstander kwamen. Het was erg vaak! SEV komt er eigenlijk niet aan te pas. Vanuit een mooie voorzet van Enzo scoort Jeppe de eerste goal voor Meerburg. 3-1, het is wachten op de 3-2 en verder. Erop en erover, u kent het wel. Helaas, na een prachtige tweede helft fluit de scheids. Alsnog nul punten. Maar wel met opgeheven hoofd van het veld. Die eerste helft moeten we heel snel vergeten. Dat nooit meer. Die tweede helft, zo gaan we de laatste wedstrijden van het seizoen spelen!

Uw verslaggever ter plaatse,

Roelf