Afgelopen zaterdagavond hadden we het verjaardagfeestje van 'oom' Frans, in dat parkje vlakbij het Diaconesseziekenhuis. Frans vierde zijn zeventigste verjaardag en dat hij hierbij ook aan ons had gedacht was bijzonder aardig. Hij is net zoals ik 'van de koude kant' en genealogies gezien bevindt hij zich ergens ver weg aan de andere kant van de familieboom.

Mijn jongste zoon Vigo had voor de zekerheid een voetbal meegenomen, want je weet het maar nooit bij dat soort familieaangelegenheden.

Bij binnenkomst werd hij echter direct door de jarige job bij de schouders gegrepen. 'Glenn Helder loopt hier ook ergens rond, zoek hem maar op, hij is een neefje van me!'. Vigo had werkelijk geen idee wie Glenn Helder is of was, en eigenlijk ook slechts een vaag vermoeden bij deze fitte en vrolijke gastheer. Maar ik wel... Glenn Helder!!!

Glenn speelde o.a. bij Vitesse en Arsenal. Hij was de onvoorspelbare linksbuiten van het Nederlands elftal die misschien niet alles uit zijn carrière heeft gehaald. Persoonlijk is hij door een heel diep dal gegaan, maar gelukkig is het hem ook weer gelukt daar uit omhoog te klimmen. Glenn had een enorme versnelling in huis, maar ook een prachtige balbeheersing. Glenn is eigenlijk altijd blijven spelen zoals hij bij de 'F-jes' deed. Dat onvervalste voetbalenthousiame maakte hem overal tot lieveling van het publiek.

Met zijn volledige onvoorspelbaarheid dreef hij zowel tegenstanders als medespeler en vooral zijn eigen coaches tot totale wanhoop.

Bij dat laatste moest ik terugdenken aan Vigo's wedstrijd met de E5 van die ochtend. De tegenstander was Voorschoten '97, een ijzersterk team waar eerder al 2x met duidelijke cijfers van was verloren. Bij de laatste voorafgaande training trof ik de coaches Roy en André broedend over de te volgen tactiek. Afstappen van het gebruikelijke 1-3-3 en gaan voor een systeem met een middenveld? Inzakken en gokken op de indrukwekkende snelheid van bijvoorbeeld Mike? In welke volgorde en waar en wanneer wisselen?

Die zaterdagochtend speelde de E5 inderdaad ijzersterk en met opvallend veel passie en inzet. De tegenstander was wederom met een prima team op de proppen gekomen, maar onzeE5 deed er deze keer niet voor onder. Voorschoten ging er met een 1-2 winst vandoor, maar gezien het veldspel en de kansen was een gelijkspel of een kleine winst voor Meerburg eerder verdiend geweest.

Na afloop vroeg ik coach André met welk tactisch plan ze nu eigenlijk waren gestart. 'Gewoon het zelfde als anders' grijnsde hij. 'Je moet het niet te ingewikkeld maken en vertrouwen hebben in hun kwaliteiten'.

Ik denk dat in onze E5 Glenn het prima naar zijn zin zou hebben gehad!

En het feestje? Vigo heeft niets meegekregen van de Caribische muziek, de heerlijke satéh en mijn heldenverering. Hij was in het park aan het voetballen, met het zóóntje van Glenn Helder.