Na een paar minuten spelen lag de bal al achter keeper Michael Kneulman. Een lange bal van de weer teruggekeerde aanvoerder Max Glasbeek viel achter de laatste linie van de gasten en dit was een kolfje naar de hand voor de diepgaande middenvelder Tom Klumperman. Hij schoof de bal langs de doelman en de voorsprong was een feit.
Na tien minuten volgde een gevaarlijke indraaiende vrije trap vanaf rechts van Ramon Weijers, in een vol strafschopgebied zonder te zijn aangeraakt, belandde de bal bij de tweede paal tegen de handschoen van Kneulman. Vanaf het begin af aan waren de Rijndijkers de betere voetballende ploeg, de jonge ploeg van interim trainer Henny Kluivers had moeite met de positiewisselingen en diepgang en kon verder zelf helemaal niets afdwingen. ,,Wat Glasbeek kan, dat kan ik ook”, moet Tim Straathof hebben gedacht. Zijn verre trap bracht spits Max van Steen in stelling, hij was Kneulman al voorbij maar Kevin Veltman, een van de betere spelers aan de kant van de bezoekers, bracht redding.
Na iets meer dan een kwartier op de klok kwam een steekbal van uitblinker Klumperman bij de eveneens sterk spelende Lars Barthen uit. Via een uitstekende actie en dito voorzet vanaf de achterlijn was het Van Steen met een bal achter het standbeen die verantwoordelijk was voor de 2-0. Van Steen was vervolgens dichtbij zijn tweede, de van een langdurige blessure teruggekeerde Simon Hazenberg dacht de 3-0 te scoren, maar deze werd (onterecht) afgekeurd want buitenspel was het zeker niet. Woubrugge voetbalde aardig mee, maar was aanvallend onmachtig en de eerste speldenprik viel pas tegen het einde van de eerste helft te noteren. Een schotje van Dennis Boer kon veteraan Danny van Leeuwen niet in verwarring brengen.
Een aansluitingstreffer kan het wedstrijdbeeld veranderen, echter na een paar minuten spelen werd het scorebord weer voor de tegenstander in werking gezet. Wederom was Klumperman hierbij betrokken, zijn voorzet werd door invaller Kas van der Werf in het doel gekopt. Opvallend was overigens het vele uitglijden van spelers van beide teams, de les hieruit is dat kurk gladder is dan kunstgraskorrels.
Het eerste echte gevaar namens de gasten leverde direct een doelpunt op. Vince Angenent werd onreglementair binnen de beruchte lijnen door Sam van Braak gestopt en het stelde Boer in staat er 3-1 van te maken vanaf de stip. Optisch gezien werd groen-wit wat sterker, maar zelfs na het wegsturen van Julian Van Haaster en dus in overtal kon men niet echt gevaarlijk worden. Veel discussie over de directe rode kaart, vanaf de kant leek het gewoon een normaal duel waarbij zelfs de bal werd gespeeld (dit werd achteraf ook bevestigd door camerabeelden).
Ook de vele kaarten, in een wedstrijd waarbij het er tussen spelers onderling uitermate vriendelijk aan toe ging, was wel een smet op deze zeer sportieve wedstrijd. In de laatste fase van de wedstrijd kreeg ook Barthen het doelpunt dat hij verdiende. De eindstand (4-1) gaf de juiste verhoudingen in het veld weer en daar was na afloop iedereen het over eens.
Zo boekte de Zoeterwoudenaren hun eerste thuisoverwinning in de competitie (!) en steeg de gastheer zelfs naar een zevende plek. Volgende week wacht de eerste wedstrijd in de derde periode, een uitwedstrijd tegen het thuis makkelijk scorende BSC’68. De derde periode zou een beloning zijn, zeker voor de vele spelers die aan het terugkomen zijn of inmiddels al zijn teruggekomen van een langdurige blessure. Er zal echter ook nog met een schuin oog naar beneden worden gekeken want het gat naar de veilige negende plek bedraagt maar twee punten.
Voor de verliezers gelden iets andere belangen. Voor de winterstop al een zekere degradant maar na een uitstekende serie is de situatie inmiddels niet meer uitzichtloos en zal voorkomen van rechtstreekse degradatie al een prestatie zijn. De komende wedstrijden volgen een aantal tegenstanders die onder, of net boven hen in de ranglijst staan en mocht dit een succesvolle reeks worden dan kan de doelstelling zo maar eens aangepast worden.
