Bij de bespreking in de kleedkamer gaf coach André ons een paar tips.

Tip 1 was: de bal diep geven.

Tip 2 was dat als André of iemand van het team ‘twee’ roept, je met zijn tweeën op de tegenstander met de bal afgaat.

Zelf vonden we dat we de eerste 5 minuten fel moesten spelen, want vorige keer tegen Groeneweg kwamen we met 0-1 achter. Dat was niet best.

Toen gingen we naar het veld, maar er was nog een wedstrijd bezig.

Dat vonden we niet leuk, want we wilden beginnen.

Toen gingen we elkaar maar een beetje klieren, maar bij de warming-up waren we geconcentreerd. De tegenstander stond al klaar, maar we lieten ze even wachten, want we moesten nog de yell doen.  

De eerste helft speelden we goed, we hadden goede combinaties, daaruit scoorden we.

 Yvo maakte de 0-1, maar ik zag hem niet, want ik stond wissel en was met Jeppe aan het overtikken.  

En toen scoorde Scott met een omhaal over de keeper heen. Dat mooie doelpunt hebben we goed gevierd.

Toen schoot Jeppe van ver de bal er twee keer in.

Ze waren allebei in de kruising.

We kregen een corner en ik moest hem nemen.

 Ik wilde hem naar Manu bij de tweede paal schieten, maar hij ging per ongeluk in de kruising.

Ik was heel blij, want dit was mijn eerste echte doelpunt. Mijn team riep: “lekker dan Cees”. Dat is leuk om te horen.

“Ik heb eigenlijk niets te zeggen, want jullie spelen eigenlijk heel goed”, zei coach André in de rust.

 In de tweede helft scoorde Manu binnen tien seconden, dat zei de scheidsrechter tegen ons.

We speelden in de tweede helft minder goed, want we schoten alleen maar van ver op het doel.

We hadden geen combinaties meer.

 Een keer wel, maar toen schoot Jeppe net naast.

De tegenstander maakte ook twee doelpunten en Cas schoot nog een vrije trap erin.

Eindstand 2-7.

Bij het penalty nemen, gingen Manu, Jeppe en ik een ‘rabona’ doen, niemand scoorde en ik schoot tegen mijn eigen voet aan, waardoor de bal zachtjes ging rollen. Ja handig, hè.

Cees

Meerburg JO9-1: 33 punten uit 11 wedstrijden