Ik sprak van de week een collega die wist te melden dat hij sinds kort danslessen aan het volgen was, mijn gedachten gingen gelijk terug naar mijn eigen dans carriere.

Omdat het vroeger gewoon bij je opvoeding hoorde werd ook Andre op dansles gestuurd door zijn ouders, dit met frisse tegenzin!

En ja, het was zover, ook andere ouders van vriendjes van mij zaten in het complot, en zo vertrokken we per bus uit Zoeterwoude Dorp richting Leiden voor de eerste dansles.

Dansschool Evert Casteleijn was de eindbestemming, ik moet zeggen,  de zenuwen gierden door mijn keel, ik was immers nog zo bleu als wat, en met meisjes had ik op die leeftijd nog niet zoveel, was immers te druk met andere belangrijke zaken, zoals voetbal!

En daar zaten we, 3 jonge Zoeterwoudse knurften, tesamen met andere gasten, met ons aan de ene kant van de danszaal, en de meisjes aan de andere kant , want, zo hoorde dat nu eenmaal.

De dansleraar vertelde dat je voor het dansen eerst een meisje moest vragen, met de bijbehorende manier, dus licht voor haar buigen, en je hand toereiken.

Mijn hemel! toen kreeg ik het echt pas Spaans benauwd, wat een toestanden, en dat voor een dansje!

Op het moment dat de dansleraar het teken gaf dat de jongens de meisjes konden gaan vragen, besloot ik even te wachten, en dacht bij mezelf, ik zie wel wie er overblijft.

Deze gedachte was achteraf misschien niet de allerbeste die ik maakte die dag, immers het laatste overgebleven meisje was nou niet de knapste van de klas, en dan druk ik me nog netjes uit.

Mijn vrienden hadden het blijkbaar beter gedaan, die liepen met een brede grijns en met een mooie meid rond, mijn kant opkijkend en kon het leedvermaak van hun gezicht aflezen.

Mijn focus en concentratie was nou ook niet top! ik betrapte me erop dat ik meer dacht aan de komende voetbaltraining op Maandag, dan aan het dansen, met enige regelmaat trapte ik per ongeluk op de voet van mijn danspartner, die daarop geiriteerd  reageerde  met;  Jij hebt echt geen gevoel voor ritme he?

Eigenlijk was ik er na de eerste les al klaar mee, het enige hoogtepunt van die middag was een frikandel en een kroket uit de automatiek bij de snackbar aan de Korevaars straat!

Maar, omdat ik zo’n persoon ben die niet opeens ergens mee stopt waar hij aan begonnen is maakte ik dat jaar af, ook omdat mijn vrienden het toch ook wel leuk vonden, en ja soms was het buiten het dansen om ook best gezellig.

En, eenmaal per jaar was het gebruikelijk om aanwezig te zijn op het bal, dat gehouden werd in de Stadsgehoorzaal in Leiden.

Men was als jongen verplicht om  in een heus kostuum te verschijnen, en ook daar zag ik de humor niet van in! voelde mij hoogst ongemakkelijk daarin, als was ik een soort van verkapte Pinguin.

Genoeg leedvermaak, op naar het voetbal!

Onze JO-1 oftewel de F1 had deze Zaterdag een uitwedstrijd, die op papier eigenlijk geen probleem op zou moeten leveren, zeker met de afgelopen oefenpot tegen Katwijk F1, waar we weer de oude F1 zagen van voor de winterstop.

Nieuwkoop, ook zo’n pittoresk plaatsje, met natuurlijk de Nieuwkoopse plassen was  plaats delict.

Aanvang wedstrijd, onze jongens hadden moeite met het furieuze begin van Nieuwkoop, wat snel resulteerde in een 1-0 achterstand.

We proberen, onze jongens elke keer bij te brengen dat als je koploper bent, dat iedereen van je wil winnen!

Zo ook werd dit pas geleden door de vader van Cees aan Cees zelf verteld, waarop Cees antwoorde: Maar dat is toch niet eerlijk?

Langzaam aan trok onze F1 het spel weer naar zich toe, mooie combinaties, acties, snelheid, diepte alles was weer aanwezig, en vooral Thijmen is heel goed uit de winsterstop gekomen, was bij Katwijk al een plaag, nu was hij dat voor de Nieuwkoopse verdediging.

Prima spelend liepen ze uit naar een 1-3 voorsprong voor de rust.

Tweede helft hetzelfde beeld, Yvo dirigerend als opkomende centrale speler, geflankeerd door Cas en Cees, ja die drie zijn moeilijk te passeren.

Smullen was het, vooral toen onze Scott, nu op rechtsvoor een pass gaf met buitenkant voet links op Manu, die daardoor vrij voor de keeper kwam en dit prima afmaakte.

Ook de altijd hard werkende Jeppe, die na zijn griep ook weer helemaal de oude is speelde weer als vanouds.

Ook Stijn heeft weer de vorm terug, was even zoekende, nou scoren doet hij ook met het hoofdje nu!

En dan natuurlijk Finn, onze keeper, koelbloedig en altijd focus, verzaakt nooit, speelde prima, opbouwen gaat ook al veel beter.

En zo liep onze F1 uit naar een geriefelijke 1-7 voorsprong, tijd weer om te experimenteren.

Aantal aanvallers in de verdediging gezet, en dan word het allemaal wat stroever, we scoren wel maar krijgen er ook om de oren, Nieuwkoop maakte daar prima gebruik van en kwamen zodoende terug naar een uiteindelijke uitslag van 4-8, maar He! Alweer een overwinning, imposant aantal punten van 27 uit 9 wedstrijden.

En zoals de trainer van Olympia vorige week tegen mij zei; Zou wel eens goed zijn voor jouw knapen als ze eens flink  op hun….. zouden krijgen!

Ik beaamde dat, maar dacht ook bij mezelf, laten we dat maar zolang mogelijk uitstellen!

Volgende week nieuwe kansen.

Andre B.