Op voetbalgebied hadden we afgelopen Vrijdag een keepersinstuif, dit om de nieuwe F selectie keepers voor volgend seizoen te vinden.
In totaal waren er in de kleedkamer 9 knapen, getooid in trainingspak en allemaal 2 stuks keepershandschoenen.
De kereltjes werden getest door onze F selectie keeperstrainer Remi, en Rodney en Daner, van de C selectie.
Ook onze wedstrijd coordinator Peter was er, die ooit furore maakte als keeper in Meerburg 1.
Na een kort voorwoordje van onze kant over de te vormen nieuwe selectie kregen we van 1 van de spelers gelijk de vraag van; Wat is selectie?
En, in navolging van vorig seizoen, toen onze Luuk en Bohdi werden getest door de heer Bakker, met de fameuze woorden; Waarom moeten die handschoenen nu vochtig zijn? zagen we 9 spelertjes bij de wasbak van de kleedkamers in de weer met het bevochtigen van deze handschoenen, leuk om te zien!
Het was vooral een leuke en leerzame middag voor die knapen, en na de training vertelde ik ze dan ook dat als je niet geselecteerd zou worden dat je gewoon moet doen wat je leuk vind, keepen of voetballen.
En al schrijvend dwalen mijn gedachten terug naar waar onze huidige F1 punten heeft laten liggen dit seizoen, en al gauw kom ik dan bij de allereerste wedstrijd thuis tegen Bergambacht op 31 Oktober, Meerburg F1 met balbezit op de helft van de tegenstander ,kansen, kansen en nog eens kansen, maar hij wilde er slechts maar 1 keer in, maar dat deed Bergambacht ook 1 keer, dus speeleden we gelijk met 1-1.
We waren er zo dichtbij!
Een uitwedstrijd bij ARC voor het najaarskampioenschap, ook hier veel kansen, meer dan de tegenstander, die wel scoorden, maar wij gelukkig ook in de laatste minuut uiteindelijk 1-1.
We waren er zo dichtbij!
Een wedstrijd uit tegen Gouda F1, dat was een lastige! Ook daar speelden we gelijk, 1-1 gezien het spel van Gouda en onze knapen was dat een terechte uitslag.
De befaamde thuiswedstrijd tegen koploper Alphen, deze teams waren zeer aan elkaar gewaagd, wij creeerden kansen, maar Alphen ook, einduitslag 1-1.
Wederom waren we er zo dichtbij!
En dan afgelopen Zaterdag, op naar Alphen voor de klassieker, Remi, Hajo, en ik werden prima ontvangen door Hoofdtrainer Kevin aldaar, leuke gast, en hij was de avond daarvoor nog vader geworden van een kerngezonde zoon, nogmaals Kevin gefeliciteerd, ik weet dat je dit zal lezen!
Ik kon merken dat hij een beetje nerveus was, en eerlijk gezegd, ik was dat ook!
In de kleedkamer van Alphen F1 heb ik ook even gedag gezegd tegen de spelertjes, en gevraagd of ze een beetje zenuwachtig waren, dat beaamden ze bijna allemaal, enkele stoerdoeners daargelaten.
Ook wij konden aan onze spelers zien dat het ergens om ging, bij winst zouden we 1 punt voor komen op Alphen, bij verlies zou het klaar zijn voor wat betreft de 1e plaats.
Gelukkig was onze Paul er weer bij, na een blessureleed van een drietal weken.
Aanvang wedstrijd, Meerburg F1 trok gelijk het spel naar zich toe, mooie combinaties, prima voetbal, Xander op rechtsvoor dacht bij zichzelf, zo’n 5 minuten na de start, ik zal eens wat laten zien!
Een prima goal, schuin getrapt vanaf rechts, in de linkerkruising, een passende tekst daarbij zou zijn; Nu! Is het dik in orde!
Daarna werd Alphen sterker, we lieten ze eigenlijk te ver komen, en een bepaalde tijd konden we niet onder de druk uitkomen, een bal op rechts, die wel over de achterlijn was geweest, wist een speler van Alphen toch voor te geven, en door enig pech van de altijd goed spelende Djem onfortuinlijk in eigen doel gewerkt.
Ondanks dat ik nooit zeur tegen een scheidsrechter gaf ik wel aan dat hij over de achterlijn was geweest!
Meerburg F1 herpakte zich prima, want ook wij gingen weer kansen creeeren, een dot van een kans van Daniel, na goed voorbereidend werk, van Lloyd en Paul, en waar onze Spanjaard altijd zuiver de trekker over haalt, lukte hem dat nu niet, misschien door de zenuwen?
We gingen de rust in met een 1-1 stand, de scheidsrechter kwam mij nog wel even vertellen dat hij niet gezien had dat de bal over de achterlijn was gegaan, hij zei sorry, kijk! zo kan het ook!
Tweede helft werd het spel der beide titanen er niet beter op, ik denk dat beide teams toch teveel spanning hadden, de veldbezetting werd lang, en er was eigenlijk teveel ruimte, maar spannend was het wel.
Alphen scoorde uit een corner, de bal zwaaide direct in het doel, daar kon onze Luuk niets aan doen het was gewoon een mooi doelpunt.
En dan sta je achter met 2-1, en dan denk je; Zou het nu over zijn?
Maar dan hebben ze nog geen rekening gehouden met onze Lloyd, die toch de gelijkmaker wist te maken, zou het dan toch nog.... dacht ik bij mezelf!
Ook Kevin, de trainer van Alphen was er niet gerust op, hij veegde met enige regelmaat het zweet van zijn voorhoofd, waarop ik riep; Gaat het nog een beetje Kevin, hij keek me aan met een uitdrukking van; verschrikkelijk! wat een spanning!
Uiteindelijk kwam er einde aan de wedstrijd, ook nu weer een gelijkspel, wat voor Alphen natuurlijk gunstig is die blijven de 2 punten voor gewoon behouden, en kunnen zich al een beetje gaan opmaken voor het kampioenschap.
Onze F1 heeft geknokt, gestreden, goed gespeeld maar positieve van het verhaal is , dat er nog geen wedstrijd is verloren in de competitie.
Luuk,Djem,Marijn,Cis, Xander, Paul,Daniel,en Lloyd jullie zijn kanjers!
En zo vervolgenden Remi en ik de terugreis naar Zoeterwoude, en terwijl we als twee boeren met kiespijn in de auto stapten zei ik: Verdorie!
Ja zei Remi; We waren er zo dichtbij!
Andre B.
