Negen topvoetballers van Meerburg JO11-1 waren allemaal stipt om 08:00u bij Meerburg om te beginnen aan de tocht der tochten richting Limburg. De tiende topper Isa had gekozen voor een vervroegde hoogtestage in het Limburgse land en verscheen dus optimaal geprepareerd aan de start van het toernooi.
Helaas moesten we het deze dag stellen zonder ons illustere trainersduo André en Jeroen maar gelukkig was de organisatie al vooruit gelopen op de nieuwe versoepelingen en konden er in totaal zeven (!) ouders mee naar het toernooi, dat is al bijna weer als vanouds.
Limburgers staan bekend om hun gastvrijheid en dat was hier niet anders. We werden welkom geheten door het bestuurslid jeugdzaken die ons enthousiast meenam in een verhaal over graszaden, beregening en inzaai strategieën. U raadt het al, deze man was maar wat trots op de grasmatten van zijn club. En terecht ook, want alle velden lagen er pico bello bij.
De boys hadden er duidelijk zin in vandaag en Meerburg schoot furieus uit de startblokken in de eerste wedstrijd tegen het sympathieke Boxtel. De beloning in de vorm van een doelpunt liet dan ook niet lang op zich wachten. Onze eigen Isa Dumfries zette goed door op de rechterflank en zijn panklare voorzet belandde precies op het hoofd van Danyel die ‘met zijn koppie’ fraai de 1-0 voorsprong binnen knikte.
Als een wervelwind stormde Meerburg over het veld en ook de volgende aanval was raak, Danyel was ditmaal de aangever en met een knappe schuiver rondde Bo prima af voor de geruststellende 2-0. De wedstrijd zat in de tas en als de toppers van JO11-1 lekker in hun vel zitten blijkt maar weer dat ze tot grootse daden kunnen komen. Eén keer raken, spelen en doorbewegen, het was de Guardiola ruit in optima forma waarbij de arme Brabanders vooral als veredelde pylonen fungeerden.
Doelpunt nummer drie kwam er ook en was een exacte kopie van de eerste goal. Ditmaal was het Pepijn’s voorzet op de stropdas en Sam kopte heerlijk de 3-0 tegen het net. Boxtel snakte inmiddels naar adem en kreeg als toetje nog één laatste uppercut te verwerken, Guus snoepte de bal af van zijn directe tegenstander en stelde Sam in staat om de 4-0 in de verre hoek te krullen. Wát een begin van het toernooi.
De volgende tegenstander luisterde naar de naam DIO‘30 uit het Gelderse Druten en ook nu troffen we een sportieve tegenstander die zowel aan ons als aan de scheidsrechter een mooi club vaantje overhandigde. Een leuke geste die voor hun later ook resulteerde in de sportiviteitsprijs van het toernooi.
Voetballen konden ze ook en in deze tweede wedstrijd had Meerburg het een stuk lastiger. We vergaten te voetballen, gingen mee in het opportunistische spel van de tegenstander en sloten een teleurstellende eerste helft af met een bloedeloze 0-0. Werk aan de winkel dus en hoewel het spel niet zoveel beter werd, maakte Sam, op aangeven van Guus, vlak na rust toch de 1-0. Helaas konden we deze voorsprong niet vasthouden en de inzet van DIO’30 werd beloond met de gelijkmaker, tevens de eindstand.
Omdat de derde tegenstander niet op was komen dagen, hadden we noodgedwongen wat extra rust maar in deze verzengende hitte was dat geen overbodige luxe. Lekker achterover leunen dan maar en kijken hoe de onderlinge wedstrijd tussen Boxtel en DIO’30 verliep. Eerstgenoemde ploeg deed z’n sportieve plicht en won zelfs met 2-1 waardoor Meerburg de groepsfase afsloot als poulewinnaar. Ondertussen konden we ook genieten van een heerlijke lunch uit het ‘gezonde’ assortiment wat vooral bestond uit tosti’s, broodjes worst en broodjes hamburger. Zonder sla en ook de tomaatjes en komkommertjes waren ver te zoeken. Ach, wellicht was dat ook wat teveel gevraagd in deze Bourgondische provincie.
In de kwartfinale moesten we het opnemen tegen SJC, toch wel bijzonder dat je 200 km verderop tegen een club uit Noordwijk moet spelen. SJC kennen we vooral als een club met goed voetballende teams en wat overenthousiaste coaches en dat was dit keer niet anders.
Het werd een intense wedstrijd waarbij beide ploegen goed voetbal op de mat legden en knokten voor elke bal. Meerburg was de eerste helft iets beter en kwam verdiend op voorsprong door Guus die zijn reputatie als goalgetter weer eer aan deed, één kans, één goal, een prima gemiddelde! Vlak na rust deed ook Semmy van zich spreken, hij speelde zich knap vrij en met een streep schoot hij keihard de 2-0 tegen de touwen achter de verbouwereerde keeper. Dit was het startsein voor SJC om nog een tandje bij te schakelen en Meerburg kwam niet meer onder de druk uit. Vooral de twee meiden van SJC (die later overigens jongens bleken te zijn), maakten het onze jongens aardig moeilijk.
Lang konden we standhouden, vooral door enkele fantastische reddingen van Sebastiaan maar ook hij kon niet voorkomen dat SJC toch de aansluitingstreffer maakte. De spanning was om te snijden en het enthousiasme langs de lijn kende inmiddels geen grenzen meer. Gelukkig lieten onze jongens zich hierdoor niet van de wijs brengen. De voorsprong werd gekoesterd, er werd heel goed verdedigd en met een vlijmscherpe counter gooide superspits Guus, na een knappe assist van Semmy, de wedstrijd in het slot. De ontlading was groot en de staande ovatie die de spelers kregen was meer dan verdiend.
Een plek in de halve finale dus en daar troffen we een oude bekende, RKDEO, een talentvolle ploeg en tevens de winnaar van het toernooi in oktober. We gingen gelukkig wel door waar we gebleven waren en opnieuw kwam Meerburg op voorsprong, door wie anders dan Guus. Bijna kwamen we ook op 2-0 maar de knappe afronding van Pepijn strandde in schoonheid en belandde helaas op de paal.
Het kwik was inmiddels opgelopen naar een gevoelstemperatuur van zo'n 40 graden en langzamerhand vloeiden de krachten weg bij de spelers. RKDEO had nog wel wat over en was de betere ploeg in de tweede helft, wat resulteerde in een verdiende gelijkmaker. De 1-1 eindstand zorgde ervoor dat we penalty’s moesten nemen. Altijd spanning en sensatie. Sebastiaan pakte er eentje, maar zijn collega keeper stopte er twee en zo ging niet Meerburg maar RKDEO naar de finale die ze later zouden verliezen van Alphense Boys.
Vreugde en verdriet liggen dicht bij elkaar en dat maakt sport ook zo mooi. Maar de teleurstelling was groot en de tranen vloeiden rijkelijk. En dan is het best lastig om je nog op te laden voor de troostfinale..
Maar deze kanjers zijn tot veel in staat en een kwartier later stonden ze toch gewoon weer vlijmscherp aan de aftrap. Ook tegenstander Wippolder had er zin in en zo kregen we als extraatje nog een heerlijke wedstrijd voorgeschoteld. Het werd een spektakelstuk van de bovenste plank, met mooie combinaties, heel veel kansen en schitterende doelpunten. En spanning, ondraaglijke spanning.
Guus schoot de 1-0 binnen op aangeven van Isa, maar niet veel later kwam Wippolder langszij, ook al met een fraai doelpunt. Wederom werd er gestreden voor elke meter en nu was het Danyel die ons wederom de voorsprong bezorgde. Wippolder gaf niet op en bleef ook knokken en zo stond het even later toch weer gelijk. Een heerlijke gelijkopgaande strijd die resulteerde in een regen aan kansen over en weer. Luuk onderscheidde zich een paar keer en Tjebbe zorgde bijna voor de bevrijdende treffer door na een schitterende actie keihard op de lat te schieten.
Aan de andere kant hield Sebastiaan ons op de been en stevenden we opnieuw af op een penaltyserie. Althans, tot die laatste minuut. Wippolder trok nog één keer ten aanval, Meerburg verdedigde met verve maar een afgeslagen bal werd van afstand geweldig binnengeschoten, 3-2 voor Wippolder. Het was de eerste keer in het toernooi dat we op achterstand kwamen (!) en zo eindigden we dit NK op de vierde plaats. Met iets meer fortuin had er meer ingezeten maar het klaterende applaus dat neerdaalde van de tribunes was een terechte beloning voor de boys. Vierde van Nederland is natuurlijk een prestatie om trots op te zijn.
Onze dank gaat uit naar de toernooi organisatie van VTT en gastclub MBC ‘13. Het was een mooie dag met prachtig weer, spannende wedstrijden en we hebben kunnen genieten van strijd, passie en schitterend voetbal. En belangrijker nog, de jongens hebben enorm veel plezier met elkaar gehad vandaag. Deze geweldige dag werd afgesloten met een gezond patatje en een verfrissende duik waarna we rond 21:00u moe maar voldaan weer terug waren in Zoeterwoude.
