WASSENAAR - Na een zwak begin en een donderspeech van trainer Marcel Diek in de rust is Meerburg D2 zaterdag bij Blauw Zwart D2 toch nog terug gekomen van een achterstand. Rens Hop zorgde voor de verdiende 2-2. In de slotfase schoten vervolgens ook nog eens Joppe Lammerink en Marius McAllister uit hun slof en zette de club uit Zoeterwoude Wassenaar op zijn kop, 2-4.

Met de derde zege uit de laatste vier competitieduels zette Meerburg daarmee zijn gestage opmars voort. Toch leek het team aanvankelijk in niets of het elftal dat de laatste weken zo goed speelde ,,We begonnen dramatisch’’, zei Marcel Diek naderhand. ,,Aanvankelijk ging vrijwel niets goed. In heb er in de rust daarom maar eens een echte ‘donderspeech’ tegenaan gegooid.’’

Na een kwartier stond de thuisclub al op 2-0. Met enkele tactische omzettingen achterin, zo gingen Luca Bouter en Max Verbeek weer het centrum vormen en stonden Finn van der Meer en Marius McAllister op de flanken,  redde coach Diek nog wat er te redden viel. Naarmate het duel vorderde ging het iets beter met Meerburg. Arnold Simonian bracht de formatie zelfs terug in de wedstrijd, door na een voorzet van Mike Jeltema de 2-1 te maken. Tevreden was Diek nog niet. Vandaar de harde woorden die volgden in de kleedkamer.

,,Ik moet zeggen: de jongens hebben naar mij geluisterd”, aldus Diek naderhand. ,,De discipline was na de hervatting beter, de inzet ook. De jongens hebben zich terug weten te knokken in de wedstrijd. Misschien bleef het spel iets minder dan de laatste weken, te veel onrust en balverlies, maar de mentaliteit was goed. En het voetbal werd ook beter. Het was mooi hoe we de wedstrijd nog naar onze hand hebben weten te zetten.’’

Van de laatste zes duels ging er slecht één verloren en was er vier keer winst. En dan te bedenken dat Meerburg D2 sinds de winterstop eigenlijk zonder doelman speelt. Robin Gersen stapte over naar de D1 en er kwam niemand voor terug. Oplossingen uit de E5 (!) en D8 kregen geen structureel karakter. In Wassenaar stond voor rust aanvaller Kadir Sahin in het doel. De amper van een blessure herstelde verdediger Sam Groos keepte de tweede helft.

Het is indrukwekkend hoe de spelers onder leiding van Marcel Diek en teammanager Geert-Jan Hop de tegenslagen opvangen. Er zijn ook nogal wat blessures. Na maandenlange afwezigheid kon Sam (lies) weer een kwartiertje voetballen. Tim van der Loo echter is door een zwaar ontwrichte duim (tenminste) zes weken uit de roulatie. Vigo van der Wal kon wegens rugklachten eigenlijk niet spelen, maar verbeet de pijn en kwam er in de beslissende slotfase (bij 2-2) nog in. Huilend van de pijn maar met de punten in de pocket beleefde hij het eindsignaal.

In de laatste fase van de eerste helft tekende zich het offensief van Meerburg al een beetje af. Na de ‘aansluitingstreffer’ van Arnold waren er nog schoten van Wiek Breedeveld, Marius en Ouassim Meqor. Pas in deel II werd Meerburg echt sterker. Dat leidde een kwartier voor tijd tot de 2-2. Rens scoorde, na goed doorzetten van de inmiddels weer tot veldspeler gepromoveerde Kadir aan de rechterkant.

In de slotminuten had Meerburg het lef om nog voor de volle winst te gaan. Het teamwork werd beloond, omdat twee spelers dynamiet in de schoenen bleken te hebben. 2-3 werd het, omdat Viggo goed doorzette, Rens terug legde en Joppe de bal van net buiten het strafschopgebied hoog in de touwen knalde. De ontlading in en buiten het veld was groot.

De laatste twee minuten waren bloedstollend. Een doorbraak van Blauw Zwart leidde tot een schot op de binnenkant paal, waarna gelegenheidsdoelman Sam de bal als een magneet aantrok en het speeltuig in zijn armen sloot. Vervolgens kreeg Meerburg een vrije trap aan de linkerkant, ver van het doel. ,,Jij kunt dat Marius!’’, riep Marcel Diek. Yes I can, leek Marius te denken en schoot schitterend de 2-4 binnen.

Gert Lammerink