Een mooie, zonnige winterdag vandaag en na een schier eindeloze reeks afzeggingen mochten we voor het eerst sinds 4 december (!) eindelijk weer eens aantreden voor een echte competitiewedstrijd.

Op het idyllische complex De Roggewoning moesten we het opnemen tegen Graaf Willem II VAC (voor de pubquiz liefhebbers: Voetbal Aloysius College). Een bosrijke omgeving en dan is het dus ook niet zo verwonderlijk dat je een paar houthakkers als tegenstanders treft.

Trainer JarCorona is gelukkig ook alweer een tijdje hersteld en samen met Sven was hij vandaag mooi op tijd om de talenten van Meerburg JO13-3 te begeleiden bij de start van alweer fase 3 van de competitie. Helaas moest de wedstrijdvoorbereiding wel wat ingekort worden want op de afgesproken tijd waren er helaas pas vijf van de dertien talenten aanwezig. Het is weer even wennen blijkbaar. En een eind lopen vanaf de parkeerplaats, dat ook. Wel complimenten voor Tjebbe trouwens die ondanks zijn blessure wel gewoon zijn maatjes kwam aanmoedigen.

Verder was het, op de historische bronzen medaille van skeletonster Kimberley Bos na, vandaag sowieso geen beste dag voor de Nederlandse topsport. De 500 meter schaatsers voerden een achterhoedegevecht, de vrouwen achtervolgingsploeg reed een matige tijd en ook de talenten van Meerburg JO13-3 kenden dus een wat teleurstellende ochtend.

Zo zag het er aanvankelijk niet naar uit want al in de beginfase werd duidelijk dat de tegenstander niet alleen foeilelijke tenues heeft maar ook afgrijselijk betonvoetbal speelt. Er stond maar één voetballende ploeg op het veld en dat was Meerburg. De wedstrijd speelde zich in deze beginfase dan ook vooral op de helft van de tegenstander af en na de zoveelste vloeiende aanval over veel schijven konden we dan eindelijk ook de openingstreffer noteren. Danyel zag de vrijstaande Luuk die de bal heerlijk raakte en de bal van buiten de 16 fenomenaal in de verre hoek krulde. Wat een geweldig doelpunt!

Het had de opmaat naar meer kunnen zijn en de kansen om (ruim) afstand te nemen waren er ook genoeg. De tegenstander werd dolgedraaid en alleen met kunst en vliegwerk bleven ze op de been. Dat gold trouwens niet voor Isa die na een beuk van één van de reuzen achterin even acht tellen rust nodig had. Gelukkig kon hij wel door en bij de volgende aanval sloeg hij bijna direct terug. Niet letterlijk natuurlijk maar zijn vlammende schot na een knappe solo belandde buiten het bereik van de keeper helaas op de paal. Ook Semmy en Guus waren dichtbij een treffer en als ‘ie dan niet valt, zul je net zien dat de goal aan de andere kant valt. Het was de tweede keer dat ze op onze helft kwamen, je kon het eigenlijk ook niet eens een kans noemen maar duur balverlies achterin betekende wel de 1-1 ruststand.

Uithuilen en opnieuw beginnen en er was nog genoeg tijd om na rust orde op zaken te stellen. Met hetzelfde spelniveau als in de eerste helft was dat ook zeker gelukt..

Helaas liep het anders en en het Olympische adagium ‘Sneller, hoger, sterker’ kreeg deze ochtend een geheel nieuwe dimensie. Meerburg ging mee in het ‘ren je rot’ voetbal van de tegenstander wat vooral betekende dat je snel de bal wegschiet, het liefst zo hoog mogelijk en dan vooral veel (kop)duels aangaat met de oudere en fysiek sterkere tegenstanders. Tja, daar liggen de kwaliteiten van de Meerburg hummeltjes nou net niet.

Tot overmaat van ramp werd een ongevaarlijk schot van Graaf Willem ook nog ongelukkig van richting veranderd en tot afgrijzen van iedereen met een Meerburg hart keken we dus vlak voor tijd ineens tegen een onbegrijpelijke achterstand aan. Anderhalve kans, twee goals. Behoorlijk efficiënt maar vanuit Meerburg perspectief echt zo onnodig. 

Meerburg knokte nog wel en dat valt te prijzen. Maar het ontbrak voorin aan stootkracht wat nog het best geïllustreerd werd door een alleraardigst rollertje van Luuk. Tergend langzaam hobbelde de bal richting de goal en in vrijwel alle gevallen zou deze gemakkelijk opgeraapt worden door de keeper. Deze ene keer echter was hij zo vriendelijk om eroverheen te duiken waardoor we toch nog een puntje overhielden aan dit merkwaardige duel. De frustratie bij de tegenstander was groot door deze late tegentreffer maar realistisch gezien mogen ze dolblij zijn met dit ene puntje. Veel meer zullen ze er vermoedelijk niet halen deze competitie.

Meerburg heeft goed voetbal laten zien in de eerste helft en voldoende werklust in de tweede. Maar het kan en moet beter en wat dat betreft is het fijn dat we dinsdag alweer een herkansing krijgen als we het opnemen tegen onze vrienden van RCL.